Bu sahne de Kuran’da şöyle geçmektedir: “Elçilerimiz Lut’a geldiği zaman, onlardan dolayı kaygılandı, göğsünü bir sıkıntı bastı ve: ‘Bu, zorlu bir gün’ dedi.”[1] Lut dedi ki “Sizler gerçekten tanınmamış bir topluluksunuz, onlar da ‘Hayır’ dediler. ‘Biz sana onların hakkında kuşkuya kapıldıkları şeyle geldik. Sana gerçeği getirdik, biz şüphesiz doğruyu söyleyenleriz. Hemen aileni gecenin bir bölümünde yola çıkar, sen de onların ardından git ve sizden hiçbir kimse arkasına bakmasın, emrolunduğunuz yere gidin.’ Ve onlara şu emri verdik: ‘Sabaha çıkarlarken onların arkası mutlaka kesilecektir.”[2]
“Lut Kavmi, Hz. Lut’un konuklarının geldiğini haber almışlardı. Bu konuklara da sapıkça bir eğilimle yaklaşmaktan çekinmediler. Evin etrafını çevirdiler. Konuklarına mahcup olmaktan endişelenen Allah’ın peygamberi kavmine şöyle seslendi: ‘Bunlar benim konuğumdur, beni utandırıp dillere düşürmeyin, Allah’tan korkup sakının ve beni küçük düşürmeyin.”[3] Kavmin cevabı ise Hz. Lut’a çıkışmak oldu. Dediler ki: ‘Biz seni herkesin işine karışmaktan alıkoymamış mıydık?”[4]
“Lut Kavminin peygamberlerine karşı olan bu çıkışından sonra Hz. Lut kendilerine dedi ki: ‘Eğer yapmak istiyorsanız, işte bunlar benim kızlarım.’ Bu ifade ile Hz. Lut, eşcinsel olan kavmine ‘eğer cinsel arzu peşindeyseniz, meşru ve tabii olanı erkeğin kadınla evlenmesidir. İşte size kızlarımı teklif ediyorum, onları nikâhlayın’ diyordu. Burada geçen “kızlarım” ibaresi bizzat Lut (a.s) un kızları anlamına gelebildiği gibi, kavminin kızları ve kadınları anlamına da gelebilir. Bazı müfessirlere göre Hz Lut’un, halkına evlenmelerini tavsiye ettiği kızlarından maksat kendi öz kızları değil, kavminin kızlarıdır. Çünkü O’nun sadece iki kızı vardı. Her peygamber kendi kavminin büyüğü ve manevi babası sayıldığından Hz. Lut ‘İşte bunlar kızlarımdır.’ demiştir”[5]
[1] Hud, 11, 77.
2 Hicr, 15, 62–66.
3 Hicr, 15, 68-69.
4 Hicr, 15, 70.
5 Komisyon, 2014, Kur’an-ı Kerim Açıklamalı Meali, 217