Bu hafta sonunu farklı bir aktivite ile taçlandırmak istedim. Henüz 9 yaşındaki yeğenimle baş başa vakit geçirmenin bu kadar eğlenceli olacağını düşünmemiştim. Bir süre sonra mutlaka anne ya da babasını isteyeceği düşüncesi içimi kemiriyordu. Ama öyle olmadı. Dünyanın en şanslı teyzesi oldum bir anda.
Dolu dolu iki günün ardından aslında bu güzel çocuğu tam olarak tanımadığımı fark ettim. Kendini anlatabilen, fikirleri kendine has ve farklı düşüncelere sahip yeğenimle bu kadar uzun zamanı kesintisiz geçirmemiştim.
Aile içinde çocuklarımızla ya da yeğenlerimizle zaman geçirmek oldukça güzel ancak kalabalık ortamlarda ve diğer yaşıtlarının yanında çocuklar kendi netliklerini tam olarak ortaya koyamıyor sanırım. Genellikle çoğunluğa uyma ya da tamamen ayrışma şeklinde tanımlanabilen paylaşımlar oluyor. Çocuklarla birebir geçirilen kaliteli vakitlerin, iletişimi güçlendirip karşılıklı hiç farkında olmadığımız yanlarımızı keşfetmemize büyük destek sağlıyor. Yeğenimle hep aile ortamında en fazla birkaç saat başbaşa kalabiliyorduk. Bu iki gün onu yeniden tanıma fırsatı bulup, aramızda teyze-yeğen ilişkisinin yanısıra beraber yapmaktan zevk alabileceğiz oyunlar, sohbetler, geziler olduğunu keşfettim. Yeniden çocuk olmayı, onun gibi düşlemeyi, onun gibi sevmeyi öğrendim. Şu iki gün aslında benim de buna ihtiyacım olduğunu hissederek teyze olmanın harika yanlarıyla yüzleştim.
Aile içinde çocukların kalıplaşmış tavırlarının yanı sıra, kalabalık ortamlarda dikkat çekmek için gerçek isteklerinin dışında ihtiyacı olmayan isteklerini ön plana koyarken, birebir iletişimde dikkat çekmeden, daha kendine has duygu ve isteklerle sağlıklı paylaşımı yakalamanın mümkün olduğunu anladım.
Zaman zaman evlatlarımız ya da yeğenlerimizle beraber kaydedilen anları, kimi zaman tek tek özel zaman ayırarak yapabiliriz. Bence çocukların da, büyüklerin de buna ihtiyacı var. İnanın paylaşımlardaki samimiyet ve güven arttıkça, birbirini daha iyi anlama ve tanımlama da gelişiyor. Hem bizlerin onları anlayabilmek adına, hem de o küçük kalplerin bizdeki çocuğu farketmeleri adına buna ihtiyacımız var. Çünkü biz çocukları değil, çocuklar bizi keşfediyorlar. Onların sayesinde kaybettiklerimizi yeniden bulma şansı elde ediyoruz.
Anne-babalar zaten çok şanslı. Ama onların dışında hafta sonunuzu güzelleştirecek küçük kalplere ve onları daha iyi anlamak isteyen, teyze-hala-amca-dayı-dede ve büyük annelere selamlar olsun.
