Daha önce takip eden okuyucularım hatırlayacaklardır. İradenin yetersiz kaldığı yerde nikotin bağımlılığını önlemek için bir ilaca başlamıştım. İki aydır kullandığım ilaç sayesinde nikotin bağımlılığıma bir son verdim. Tedavi toplam üç ay sürüyor ve zorunluluk arz ediyor.
Son tedavi ayım olan bu üçüncü ayda kullandığım ilacın Türkiye’ye giriş yapmadığını ve tedavi gördüğüm KETEM- Şehit Dr. Atilla Nizam Sağlıklı Hayat Merkezi’nde kalmadığını öğrendim. Sadece burada da değil, il içinde hiçbir merkez ilçede de kalmamış ilacım.
Bunun üzerine randevu tarihinden bir gün sonrasına en yakın ilçelerden Manavgat, Korkuteli ve Alanya’da belli sayıda ilaç olduğunu ve atama yapılacak hastanın oralardan temin edebileceğini, ilacın da hasta adına ayırılamayacağını duydum. Yani ola ki benden önce ilçeden başvurup ilacı aldılar, oraya kadar da boşa gitmiş gelmiş olacağım.
Ayrıca ilacın son dozu alınmazsa da bu iki aylık tedavinin de bir anlamı kalmayacak. Sonuç itibariyle piyasada 400,00 TL’ye satılan bu ilacı her eczanede de bulamıyorsunuz. Depolarda varsa eczacınız getirtiyor. Sonuç olarak tedaviye ara vermemek ve bu illetten kurtulmak amacıyla bu ücreti her hâlükârda ödeyip almak durumda kalıyorsunuz.
Bu kadar güzel uygulamada yanlış giden bir şeyler olduğunu düşüncesindeyim. Etrafımda KETEM’e yönlendirdiğim hiç kimse devamlılık ilaçlarını alamamışlar. Pahalı olan ilaca ulaşamayanlar da var doğal olarak. Yani tedavisi yarım kalanlar…
Öfkeli arkadaşlarımla konuşurken haklı savunmalarını duymak, kendi başıma da geldiği için onları anlamak elbette daha kolay oldu.
Bu yanlışı düzeltmenin tek bir yolu vardı. Mademki bu ilaç dolayısıyla bu tedavi uygulanıyordu ve tedavi üç ayda üç kutu ilaçla mümkündü; O halde tedavi başlangıcında hastaya dair üç kutu ilacın başvuru merkezinde hazır bulunması gerekiyordu. İlaç kalmadığı takdirde başka merkezlerden de getirtme durumu olmadığı için kaydı alınan hastanın tedavi süresince doktoru tarafından öngörülen randevu tarihlerinde gerekli dozun hastaya merkezi tarafından verilmesi uygundu.
Randevuya belli tarih aralığında gelmeyen, haber vermeyen ve gözetimden uzaklaşan hastanın ilaçları da yeni kayıt olacak hastaya ekleme yapılmalıydı. En azından bu şekilde yeni başlangıç yapan hastanın ikinci ya da üçüncü ayda ilaç bulamama durumu ortadan kalkar. Yeni kayıtlar da ilaç durumuna göre yapılır.
Şimdi bu görüş üzerine, ilaç yoksa da alırız diyenler hatta “Zaten o kadar parayı aylık sigara paketine de veriyorduk, geri kalanları da eczaneden alırız” diyenler olacaktır. Tabi ki mümkün. Ama bu durumun maddi olarak değerlendirilmesi ve son dozların ücretli ulaşılması kimleri sevindiriyordu bir daha gözden geçirmek de yarar var.
Sonuç olarak, güzel haberi bekleyenlere örnek teşkil etmesi açısından gururla yazıyorum. Bu illetten çok şükür kurtuldum. Benim gibi kendini ferah, nefes alan, o iğrenç koku yüzünden tat alma duyusundan yoksun kalan ve sadece kendi sağlığını değil, ailesinin sağlığını da korumayı amaçlayan herkese tavsiyemdir; “Sigarayı bırakın!”