En sevdiğiniz rengi sorsalar ne derdiniz? Ben hiç düşünmeden mavi derim. Her şey maviyken güzel, maviyken canlı, maviyken huzur saklar her anı. Bunu fark eden şairlerimizin kaleminin ucundan mavi bir mürekkep damlamış sanki akmış akmış, yol olmuş ömürlerine…
Haydar Ergülen, mavinin üstüne siyahı kondurmaktan imtina etti.
“Mavi konuşalım, mavi yazalım
Mektuplar zarfa girer girmez mavi
Söz mavi olsun ağızdan çıkar çıkmaz
İki ayrılık arasındaki yol mavi
Göz göze gelince mavi olsun yakınlığı kızla oğlanın
Mavi bir anı gibi ışıklar içinde zaman” diyerek mavi sözcükleri dizdi yüreğimize…
Yahya Kemal Beyatlı, denizine türküler yaktı mavi dizelerinde..
“Çıktığın yolda, bugün, yelken açık, yapayalnız,
Gözlerin arkaya çevrilmeyerek, pervasız,
Yürü! Hür maviliğin bittiği son hadde kadar!
İnsan, âlemde hayâl ettiği müddetçe yaşar.”
Orhan Veli, “Gün olur başıma kadar mavi” dedi.
“Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telaş!
Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur başıma kadar güneş;
Gün olur, deli gibi...”
Cemal Süreyya, umudu uçuk mavi bir kaleme sakladı.
“Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim
Elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket sigara
Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden..”
Ahmet Arif, ay kararsa da maviyle bütünleşti. Sevdiğinin gözleri bir kibrit yakacaktı yangın mavisinde, aydınlatacaktı ayın karanlığını…
“Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgârda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...”
Yorgun usta Nazım Baba, mavi bir liman hayal etti. Seyir defterine yetişemedi.
“Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...”
Ahmet Selçuk İlkan, mavi gecelere dem vurmuş, sevdayı umuda, umudu maviye bağlamıştı o gece.. Ve bütün geceler maviydi artık O’na göre..
“Bir mavi gecede başlamıştı sevdamız
Ve maviye çalmıştı bütün umutlarım o gece
Unutturmuştun bana karanlığın siyah olduğunu
Ve gözlerinde fark ettim ilk kez
Bütün gecelerin mavi olduğunu”
Ve ben, mavi görürdüm tüm sevdiklerimi.
Yer mavi, gök mavi, düş mavi, kuş mavi,
Beyaza anlam katan, sarıyı yeşil yapan
İşte o zaman,
Yaprak mavi, toprak mavi, dal mavi.
Bakışları göğe toplar
Kurtuluşa bir yol açar
Kirpiğine nakış yapar
Göz mavi, yüz mavi, ruh mavi...
Bir yağmura bin naz eder
Sevdiğine niyaz eder
Sanma ki hep yazı bekler
Bahar mavi, güz mavi, kış mavi.
Özgürlüğün adı mavi
Sandalımın rengi mavi
Mavi düşün doldur saki
Gece mavi, gündüz mavi, söz mavi...