Çağımızda insanın en büyük eksiği "konuşurken" gözleri ve yüreği ile konuşmaması, Artık insan sadece dili ile konuşuyor, sadece dili ile anlatıyor anlatacaklarını. Sadece dili ile dost, dili ile arkadaş, dili ile yoldaş, dili sevgili ve karı koca. Dili ile komşu, dili ile iman eden, ve dili ile Müslüman olduğunu söyleyen.
Onun içi İslam "imana girmeyi" dil söylese bile dilin söylediklerini kalbin tasdik etmesi gerekiyor der. Dilin söylediğini kalp söylemiyorsa "söylenen o şey" sadece insanın kendini kandırmasıdır, ve karşısında bulunanı da, kandırmaya çalışmasıdır.
Çağın insanın "en rezil hastalığıdır"dilin söylediğini gözlerin söylememesi, kalbin söylememesi. Kim olursa olsun "gözleri ile konuşmuyorsa bir "insan dili ile ne konuşursa konuşsun ona inanmayın. Hangi konuda olursa olsun "insan önce gözleriyle konuşmalı, gözleri ses çıkarmalıdır" samimi olduğunu kanıtlamak istiyorsa.
Artık ne gözleri ses çıkarıyor insanların, ne yürekleri. Dilleri ile konuşuyorlar sadece, dilleri seviyorlar, dilleri ile söz veriyorlar, dilleri ile komşu oluyorlar, dilleri ile aşık oluyorlar, dilleri ile iman ediyorlar, dilleri ile iyilik ediyorlar, dilleri ile her şey yapıyorlar.
İşte dil ile "yapıldığı sanılan o her şey" göz ile yürek ile kalp ile yapılmadığı için "hiçbir manası olmuyor, hiç bir anlamı olmuyor, hiç bir karşılığı olmuyor. Zira çağımız insanı "önce dilinden başlıyor kirlenmeye" önce dili kirleniyor insanın, önce dili yalan söylüyor, önce dili küfür edip küfre alışıyor.
Uzun etmeden dersek "çağımızın insanı" gözü ve kalbi ile konuşmaya yeniden dönmeli. Zira hem çağımızın, hem insanın kendinin, hem de ülkemizin "gözü ve kalbi ile" konuşan insanlara çok fazla ihtiyacı var.
Bir toplulukta insanların gözleri ve kalpleri konuşmuyorsa "ve buna ihtiyaç duyulmuyorsa" artık o topluluk dilin "her söylediğine" mahkum olmuştur ki "dil her zaman" yalan söylemeye, yanlış demeye, yalan iman etmeye, yalandan dost olmaya, yalandan aşık olmaya sevdadan söz etmeye meyyaldır.
Onun için insan kendini dinlemeli "ve dilinin söylediklerini gözleri ve kalbi söylemiyorsa" bilmeli ki dili kendini günaha ve yokluğa sürüklemektedir. Gelin dilimizden önce gözlerimiz ile konuşalım. Hani denir ya "gözler yalan söylemez" doğrudur. İnsanın gözü kolay, kolay yalan söylemez. Gelin dilimizin söylediğini kalbimize de söyletelim.
Eğer dil de olan "kalpte yoksa" o dil de olan sadece yalandır, ve insanın kendinin kandırmasıdır, insanın karşıyı kandırmasıdır. İnsanız, ve Müslüman olduğunu söyleyenler deniz.
Öyle ise dilimizin söylediğini hem gözlerimiz, hem kalbimiz de söylesin.