Yaşam yolculuğunda üç zaman kavramı vardır: Dün, Bugün, Yarın…
Dünümüz geçmiş, bugünümüz an, yarın ise gelecektir.
Dünü unutmak vefasızlık, Bugünü yaşamamak amaçsızlık, Yarını düşünmemek hedefsizliktir.
Dün, Bugün ve Yarın… “Dün”
Dün, geçmişimiz ve hafızamızdır. Yaşamın rutin döngüsü içinde hepimizin yaşadığı olaylar vardır. Yaşadığımız süre boyunca tüm hayatımızla ilgili olumlu veya olumsuz kararlar alırız. Bu kararların bazıları doğru, bazıları da yanlış çıkar. Aldığımız kararların çoğu olumsuz sonuçlanır, önemli olan hatalardan ders çıkarıp hataları tekrar etmeden yolumuza devam etmektir.
Tecrübe deneyim ile kazanılır. Hepimiz yaşamımızın bir yerlerinde bize ait olmayan ve sonuçta bizi mutlu etmeyen seçimler yaşamızdır. Başımızdan geçen bir hastalık, kaza, maddi sıkıntılar, işsizlik, yaşadığımız hayal kırıklıkları insanların yaşamında iz bırakıp, bazen derinden etkileyebilirler. Bu olaylardan sonra insan kendini keşfetme, bulma ve kim olduğunu sorgulama sürecine girer.
Bazen değiştiremeyeceğimiz şeyleri kabul edip, çözüme nasıl giderim nasıl az hasar ile atlatırım, diye bakabilmek en iyi doğru yol olabilir. Gerçek hayatta yaşadığımız sıkıntı ve sorunlarla mücadele edip, tüm olumsuzluklara rağmen yol haritamızı belirlememiz gerekir. Bu yolculuk sırasında kim olduğumuzu ve nerden geldiğimizi unutmamalıyız.
Osho’nun Yaratıcılık adlı kitabında yazdığı gibi: “Deneyim asla bitmez, her zaman bitmemiş kalır. Yaşadığın sürece de neyin nasıl bitecek? Deneyimlerin büyüyor, değişiyor, hareket ediyor. Sürekli bilinenden bilinmeyene ve bilinmeyenden bilinemeyene doğru hareket ediyor. Ve unutma; deneyimin güzelliği tamamlanmamış olmasıdır.”
