Hattat Necmi Atik'in eserlerinden bir tanesi olan ‘99 SORUDA KUR'AN-I KERİM' isimli eserini takdirlerinize sunuyorum. İstifade etmeniz temennisi ile... ( [email protected] )
Kur'an-ı Kerim'de Hz Muhammed (sav)
Muhammed; Kur'an'ın ilk kelimesi olan hamd kökünden türetilmiştir. Pek çok övülmeye layık kimse anlamındadır.
Hz. Muhammed (sav) şöyle buyurur: "Benim ismim, Tevrat'ta Ahmed'dir; Çünkü ben ümmetimi Cehennem ateşinden uzaklaştırırım. İsmim Zebur'da Mâhi'dir; Çünkü Allah, benimle puta tapanları mahveder. İsmim İncil'de Ahmed'dir. Kur'an'da ise Muhammed'dir; Çünkü ben yer ve gök sakinleri tarafından övgüyle anılacağım."
Tevrat'ta Muhammed (sav):
"Rabb (Allah'ın emri) Sina'dan geldi ve onlara Seir (sair) den doğdu, Paran Dağı'nda parladı." Paran Dağı ile Hz. Muhammed'e (sav) işaret edilmektedir.
AllahuTeala'nın, Sina'dan gelmesinden maksat, Tûr-i Sina'da Hz. Musa'ya (as) Tevrat'ı indirmesi; Sair'den doğması ise Hz. İsa'ya İncil'i vermesidir. Hz. İsa (as), Şam bölgesinde bulunan Sair civarı köylerinden Nâsıra'da bulunduğu sırada kendisine İncil'in indirildiği bilinmektedir.
Paran (Faran) Dağında parlaması ise Hz. Muhammed'e (sav) Kur'an'ın indirilmesine işarettir. Paran Mekke'nin eski adlarındandır. Tekvin kitabının (Bab 21 ayet: 21) Hz. İsmail hakkındaki: "Ve Fârûn (Paran) çölünde oturdu" ayeti bunu isbat ediyor. Çünkü Hz. İsmail (as), annesi Hz. Hacer'le Mekke'de oturdu.
Ka'b el-Ahbar, Hz. Muhammed (sav) ve ümmetinin Tevrat'ta şöyle geçtiğini nakleder: "Ahmed ve ümmeti, Hammâdûn (çok hamd eden kimseler) dur. Ferah ve sıkıntıda, her halükarda Allah'a hamd ederler. Her yüksek yerde Allah'ı yüceltirler (tekbir getirirler). Her mekanda Allah'ı teşbih ederler. Sesleri, çağrıları göklerde yankılanır."
Zebur'da Muhammed (sav)
Allah Zebur'da Hz. Davud'a (as) şöyle hitab etmişti: "Ey Dâvûd! Şüp-hesiz senden sonra ileride, adı Ahmed ve Muhammed olan doğruluğu ile meşhur bir peygamber gelecektir. Ben ona hiçbir zaman darılmam. Oda hiçbir zaman bana karşı isyan etmez. Onun geçmiş ve gelecek bütün günahlarını bağışladım. Onun ümmeti de merhumedir."
Hz. Davud'dan (as) sonra, Muhammed ve Ahmed ismindeki pey-gamber sadece kendisine Kur'an indirilen Muhammed'dir (sav). "Ben ona hiçbir zaman darılmam" cümlesi Kur'an'da "Rabbin ne seni terk etti ve ne de sana gücendi" ayetiyle aynıdır. Son cümlede Kur'an'da Fetih suresi ikinci ayeti kerimesinin aynısıdır. "Allah, senin geçmiş ve gelecek günahlarını bağışlar."