İnsanı var eden özellikler vardır. Bu özellikler teknolojik aletlerin ki gibi güzel değildir. Övünülecek kadar değerli, şahane sizi zirveye taşıyacak şeyler değildir…
Ama bu özelliği olanlara evrende insan tabiri kullanılır. İnsanlar bu özelliği ile çoğu kez dışlanır, yok edilir, yalnız kalır unutulur. Doğasının ona verdiği özellik onun aslında oluşturduğu toplumdan yok olmasına dışlanmasına sebep olur.
Ne tuhaf değil mi doğanın verdiği özellik sizin dışlanmanıza sebep oluyor tek bir yerden dışlanmazsınız sevgi dolu kalbi olan birinden. Sevgi kusurlarınızı öyle bir hale sokar ki, kusurlarınız sevgi gösterisine döner yaptığınız kusur karşısın da ezilir, yok olur, ufalanırsınız.
Oysaki seven aşk dolu kalbin karşısında sevgiye boğulursunuz yaptığınız hatadan kanayan bedenimizi temizleyen, seven, pansuman eden bir durumla karşı karşıya kalırsınız. O an hatanızın yumuşak dokuya değmesi sizi şaşırtır ama o an anlarsınız aslında hata yaptınız.
Çünkü yüzünüze vurulan hatadan ders almazsınız ona hırslanırsınız üzülürsünüz aslında üzen sizsinizdir ama bunu anlamasınız çünkü siz daha fazla kırılırsınız. Yüzünüze yüksek sesle söylenen her söz canınızı yakmaya yeterde artar de bile ama sevgiyle karşılanan hata öyle değildir.
Koşulsuz sevginin altında ezilir hata, yok olur bir anda kendini belli eder koşulsuz sevgi hatanın yanında. Terbiye eder kusurları sevgi , bunu nasıl mı yapar? Severek sevgi karşısında ezilir insan karşıdaki insanın yüceliği karşısında yaptığının ne kadar kötü bir durum olduğunun farkına varır.
Her zaman insanın yüzüne vurmak bunu sen yaptın demek sorunları çözmez sorun üstüne sorun ekler. Ama her zaman hata yapan kişiyi karşımıza alıp sevgimizle ona hatasını gösterirsek hata yaptığında bizden saklamaz.
İlk bize gelir ilk bize söyler. Sözler her zaman insanın hayatını şekillendiren unsurlardır. Niteliği çok önemlidir. Ne anlatmak istediği kalbe nasıl etkilediği nasıl dokunduğu çok önemlidir.
Siz kalbe sözlerle sevgi gönderirseniz umut doldurursunuz hatayı anlamasını sağlarsınız kişinin kendine kin beslemesinden uzaklaştırır, hatası ile büyüyen hataları ile olgunlaşan bir kişi ile karşılaşırsınız. Hatalar bazen geri dönüşü olmayan yollara sebebiyet verir.
Ama küçük hatalardan ders alır, olgunlaşır isek büyük hatalardan sıyrılırız.
Evet, hatalar sevgi ile karşılık bulursa geri dönüşü olur ama her zaman sevgi ile karşılaşmaz ve işte o zaman can acıtıcı hançer olur kalbimize saplanır hata yapmak ya sonuna kadar kaybetmek ya da sonuna kadar sarılmaktır.
YAZI
Orada bir dolap var,
Dolapta bir şişe var,
Şişeye şarap damlar,
Dolar bitmişe kadar.
Yanında bir adam var,
Adamda bir düşün var,
Düş’ündeki dalgalar ,
Gelir , gitmişe kadar.
Aklında bir kadın var,
Kadında bir boşluk var,
Onu kendine boyar,
Çeker ,itmişe kadar.
İçinde bir çocuk var,
Çocukta bir gıcık var,
Susar , şişeye bakar,
İçer , yitmişe kadar.
Önünde bir yazar var.
Yazarda bir sezer var,
Döner ,yazıya bakar,
Siler , ditmişe kadar.
ÖZDEMİR ASAF ÇİÇEK SENFONİSİ KİTABI
