İçimde bitmeyen arsız bir sancı
Hem tanıdıktır hem de yabancı
Bulunmaz çaresi yoktur ilacı
Gönlüme amansız saplanır durur
Adını bir türlü koyamadığım
Günlerce sesini duyamadığım
Yaşattığı hüzne doyamadığım
Gül açmış içimde koklanır durur
Ne akıla sığar ne de zamana
Katar yüreğimde tozu dumana
Ne o geldi ne ben geldim imana
Yerleşti canıma katlanır durur
Kimi gün hüzündür kimi gün neşe
Kimi gün gönlümü salar ateşe
Gece Ay'a benzer gündüz güneşe
Mahzende şaraptır tatlanır durur
Melahat Çetinkaya