Anaların korkusuzca,
Bebesini emzirdiği anlarda
Dalınca tatlı uykuya
Gördüğü düştür barış ...
İşten eve dönünce
Elinde süt ve ekmekle
Babanın yüzündeki
Sıcak gülüştür barış ...
Beklenmedik bir anda
Kapımız çalınınca .
Gelenin dost olduğundan,
Asla kuşku duymadan,
Koşarak açtığımız,
Sonsuz güvendir barış ...
Yaşadığımız şehrin ,
Issız sokaklarında.
Avare bir ıslıkla,
Mutluluk şarkıları
Çalıp söylediğimiz,
Huzurlu andır barış ...
Dünyanın her köşesinde ,
Yeryüzünde gökyüzünde.
Ölümün kol gezmediği ,
Güçlünün güçsüzü ezmediği.
Umudun başak derdiği
Kardeşliğin boy verdiği
İnsanın insanı sevdiği.
İnsanca yaşamdır barış ...
MELAHAT ÇETİNKAYA