Alalım çocukların elinden
Hiç değilse bir günlüğüne .
Telefonları , tabletleri,
Gönderelim sokağa.
Oynasınlar doya doya...
Çelik çomak,saklambaç
Körebe ya da uçurtma
Uçururken kırlarda,
Düşsünler ara sıra.
Bırakalım kanasın,
elleriyle dizleri...
Ağlayarak gelsinler yanımıza
Öpelim doya doya
acıyan yerlerini ..
İyileşip dönsünler
Koşarak oyuna geri .
Alalım hiç değilse bir günlüğüne
Çocukların elinden
düşmeyen tabletleri .
Öğrensinler birlikte yaşamayı sevmeyi .
Ve en önemlisi de,
Onların da olsun büyüyünce ,
Tıpkı bizler gibi .
Çocuklarına anlatacak
Güzel hikayeleri ...
MELAHAT ÇETİNKAYA