Nuh Kavminin bugünkü Irak, Suriye ve Türkiye topraklarının da yer aldığı Mezopotamya’da yaşadığı, geminin burada yapıldığı ve Cudi Dağı’nda karaya oturduğu tufanın da burayı kapsadığı genel kabul görür. Kitab-ı Mukaddes’e göre, Hz. Nuh’un, Lamek’in oğlu olduğu ve muhtemelen M.Ö. 4000 yıllarında yaşadığı tahmin edilmektedir.[1] Yaşadığı çağ hakkında kesin bir bilgi yoktur. Ancak, tarih öncesi dönemde yaşadığı tartışılmaz. Muteber olarak kabul edilen bir hadiste ise, Hz. Âdem ile Hz. Nuh arasında on asır geçtiği belirtilmiştir.[2] Kuran’a göre Hz. Nuh, Hz. Âdem’in takip ettiği ve zürriyetine bizzat öğrettiği Hak Yolu, ilk defa tahrip eden kendi kavmine peygamber olarak gönderilmiştir.
Kuran ve İncil’deki bilgilerden de Hz. Nuh ve Kavminin bugünkü Irak’ta yaşamış olduğu anlaşılmaktadır. “Babillere ait arkeolojik kazılarda ortaya çıkan levhalarda da bu bilgiye ulaşılmıştır. Bu levhalar Kuran ve İncil’de nakledilen kıssalara benzer kıssayı anlatır ve olay yerini Musul’a yakın bir mevki olduğunu belirtir. Hz. Nuh’un tufandan önce Irak’ın Küfe Şehri’nde yaşadığı, Küfe Camii’nde kendine ait makamı olup, geminin de buradan hareket ettiğine inanılır. Irak Halkı’na 250 ya da 50 yaşlarında peygamber olarak gönderildiği belirtilen Hz. Nuh’un risaletinin umumi olduğu, “Vedd, Süva, Yeğus, Yauk ve Nesr” adlı putlara tapan halkını uyararak, onların başına gelecek azaptan sakınmalarını ve böylece onları Allah yoluna davet etmeye çalışan, Allah’ın güvenilir elçisi ve O’nun çokça şükreden bir kulu olduğu belirtilmektedir.”[3]
[1] Tekvin, 5 / 28.
[1] Müstedrek, II, 480.
[1] Bedir, 2010’dan akt: Muhaddarat Fil-Luğa, 33; Şuara, 42,107; İsra, 17, 3.
[1] Tekvin, 5 / 28.[2] Müstedrek, II, 480.[3] Bedir, 2010’dan akt: Muhaddarat Fil-Luğa, 33; Şuara, 42,107; İsra, 17, 3.